***
İnsanlarda sürekli meşgul olma hastalığı diye bir şey var. “Dünyada var olmak” yada “sürekli meşgul olmak” gibi bir ruh durumu içinde yaşayıp gidiyoruz ve bu durum öyle bir hal aldı ki; çok az kişinin kendisi hakkında farkındalığı yüksek. Bazen ben de “sürekli meşgul olan” bir tipe dönüştüğüm farkına varıyorum ve aslında olmadığım birine dönüşüyorum. Çoğunlukla plansız, öngörüsüz ve anı kurtarma isteğinden kaynaklığını düşünüyorum. Birçok kişi de kendi farkındalığını unutup bambaşka birine dönüşüyor. Kısacası; bazıları burada ve şu anda yaşamaktan başka her şeyi yapmakta hevesli.

Yol Arkadaşı Arayışı

Tahammülüm eskisi gibi değil. İnsanın kendi gibi arkadaş arayışı yada arkadaş elemeleri giderek artıyor. Son yıllarda insanların arkadaş çevresi sıkça değişmekte yada azalmakta. Sosyal medyaya sarılış belki de bunun göstergesi.  Azalan arkadaş çevreniz aslında normal bir durum ve kendimizi yalnız(kimsesiz olmaktan bahsetmiyorum) yada sorunlu olarak tanımlamamak lazım. Bunun sebebi enerjisi, karakteri yada frekansı bize uymayan insanlara artık KATLANAMIYORUZ. Gerçek bir yol arkadaşı arayışımız işte bu yüzden.

Yol arkadaşı aramak, mutluluk aramaktan farksız. İnsan, huzurlu anlar yaratmak için; hayatında basit, sürekli ve kolayca uygulanabilen küçük eylemler yapıyor. Özellikle bahar ayı girdikten sonra vücut sıcaklığımız artıp bizi ateş basınca; içinde kabaran şeylere kulan asmamak imkansız hale geliyor.

X bir şey yaptığınızda, tam o anda içinizdeki hazdan kaynaklanan özgüven, uyum, kabulleniş tavan yapar. Mesela şunlar:

• Kuaför olayı, bir fakir zevkidir aslında. Kuaföre giden her kim olursa (erkekler berbere gider), mekandan çıktıktan sonra o rahatlama hissi anlatılamaz. Sadece kadınlar kuaföre gittiği için mutlu olmaz yani, erkekler de mutlu olur.  Açıkçası saç traşı olup hafif saçı başı düzelttikten sonra o kuaföreden çıkınca aldığım keyif ve mutluluğu anlatamam.
• Mesela yıllar boyu sürekli “reklamı geç” diye savaş verdiğimiz dandik sitelerden (şükür ki halen iş görüyor) yabancı diziler ve filmler izledik. Belki de 90-2000 arası gençliğe yön veren şeylerden.  Ama şimdi günümüzde Netflix var. Evindesin, ev sıcak veya rahatsın, kolanı ve cipsi almışsın, ışığı kapatmış ve kumandada ki kırmızı NETFLİX tuuna basmışsın ve karşında aşağıdaki logo var. Bir logo insanı bu kadar mutlu edemez
• İnsanlar bir materyale bağlanabilir. Mesela instagramda arabanın direksiyonunu, kol saatini ve kadranı çekip atan bir erkekle, poposu veya göğsünü ön plana çıkarıp çekip atan arasında bir fark yok. Asıl olay, insanın kendini fark edilebilir kılmaya çalışması. Bu sebeple materyallerle mutluluğa hayır dememelisiniz. Mesela güzel bir güneşli hava, kahvaltınızı yapmışsınız, duşunuzu aldınız ve cici kıyafetlerinizi giydiniz. Çekici oldunuz. Harika ve kaliteli bir güneş gözlüğünü takıp tertemiz ayakkabıları giyerek dışarı çıktınız. İnanın aldığınız hazzın miktarı ölçülemez. Öyle dimi?
• Bir gece vakti.. Şehri yukarıdan görebileceğiniz bir yerde, şehrin ışıklarını izleyebileceğiniz bir mekanda; araba içinde sessizce oturuyorsunuz. Belki bir müzik belki de derin konular konuşabileceğiniz biri. İnsanın ruhunu iyileştirmesi güzel eylem. Derinden iletişim kurabilenlerle, sohbet edebilenlerle, cesaretlilerle..

Konu sohbetten açılmışken; konuyu Sait Faik’in şu reçetesi ile sonlandırmak isterim:

“Tek ihtiyacım olan şey, bir deniz kıyısında sabaha kadar oturup, olanı biteni gözden geçirdikten sonra kafasında her şeyi bitirmiş bir insan olarak kalıp gitmek.”

Belki de tüm melese bu.

Kroşeleriniz bol olsun..